Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Gerontokardiologii

Historia kliniki

W roku 1956 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej podjęło decyzję o zorganizowaniu szpitala w budynkach zajmowanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej oraz Wydział Rent przy ul. Czerniakowskiej 231. Na mocy tej decyzji w maju 1957r. powstał Szpital Wojewódzki, mający sprawować opiekę lekarską nad ludnością woj. warszawskiego.

Jako pierwszy, został zorganizowany Oddział Chorób Wewnętrznych pod kierownictwem prof. dr. med. Witolda Orłowskiego, który przybył tu z grupą asystentów ze Szpitala Miejskiego nr 2 przy ul. Leszno 15 w Warszawie.

Pod opieką Oddziału pozostawali mieszkańcy woj. warszawskiego. Oddział udzielał konsultacji specjalistycznych w trudnych diagnostycznie i terapeutycznie przypadkach chorobowych, współpracował ze szpitalami powiatowymi, organizował wyjazdy w teren – tzw. „białe niedziele” (badanie stanu zdrowia ludności wiejskiej). Z czasem Oddział przejął ze szpitala przy ul. Leszno IV Zakład Chorób Wewnętrznych Studium Doskonalenia Kadr Lekarskich, którego kierownikiem również był Profesor W. Orłowski. Ze szkoleń w Oddziale korzystali lekarze pracujący w woj. warszawskim i w Warszawie.

W 1958 r. powstał, w ramach już istniejącego Oddziału Chorób Wewnętrznych, 20-łóżkowy pododdział przeniesiony następnie, jako samodzielny oddział, na IV piętro i powiększony do 70 łóżek. Stał się on wówczas drugim już oddziałem chorób wewnętrznych, a istniejący Oddział (prowadzony przez Profesora) nadal był pierwszym oddziałem. Ordynatorem nowego, drugiego oddziału został dr Roman Peret, a w następnych latach kolejnymi ordynatorami byli: doc. dr hab. Franciszek Litwin, doc. dr hab. Zofia Migdalska i prof. dr med. Andrzej Śliwowski (do 2002r.).

Na początku 1961 r. Profesor W. Orłowski odszedł na emeryturę, a jego Oddział Chorób Wewnętrznych został rozwiązany. Pozostałe po nim pomieszczenia przeznaczono na magazyny.

W roku 1967 r. – dla uczczenia pamięci pierwszego wielkiego ordynatora Oddziału Chorób Wewnętrznych – szpitalowi nadano imię Prof. dr. med. Witolda Orłowskiego.

Uruchomiony w grudniu 1963r. na III piętrze 31-łóżkowy Oddział Obserwacyjny, w 1964r. przeniesiony na I piętro i powiększony do 41 łóżek, nazwano II Oddziałem Chorób Wewnętrznych (oddział na IV piętrze stał się I Oddziałem Chorób Wewnętrznych). Ordynatorem II Oddziału został dr med. Ryszard Brzozowski, a jego zastępcą dr Janina Pawliszewska – uczniowie Profesora Witolda Orłowskiego.

Następne lata przynoszą kolejne zmiany, zarówno w II, jak i w I Oddziale Chorób Wewnętrznych. W roku 1984 w miejsce dawnego II Oddziału Chorób Wewnętrznych powołano Klinikę Chorób Wewnętrznych Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Jej kierownikiem zostaje doc. dr hab. med. R. Brzozowski, pełniący jednocześnie funkcję dyrektora CMKP.

W roku 1995 profesor Ryszard Brzozowski odchodzi na emeryturę, a kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych, po wygranym konkursie, zostaje pracująca od 1972 r. w Szpitalu im. Prof. W. Orłowskiego prof. dr hab. Ewa Marcinowska – Suchowierska.

W roku 1992 r. I Oddział Chorób Wewnętrznych zostaje przekształcony w Klinikę Medycyny Rodzinnej CMKP, a jej kierownikiem zostaje dr med. Andrzej Śliwowski. W roku 2002 r. prof. dr med. A. Śliwowski przechodzi na emeryturę.

Decyzją Rady Naukowej CMKP, jesienią 2002 r. dochodzi do połączenia Kliniki Medycyny Rodzinnej i Kliniki Chorób Wewnętrznych w jedną Klinikę Medycyny Rodzinnej i Chorób Wewnętrznych, a obowiązki kierownika Kliniki przejmuje prof. zw. dr hab. med. E. Marcinowska – Suchowierska.

Patrząc na powstanie Kliniki Medycyny Rodzinnej i Chorób Wewnętrznych przez pryzmat 45-letnich losów obu oddziałów internistycznych i klinik, widać ogrom przemian w tej placówce. Wspaniały okres organizowania działalności leczniczej i szkoleniowej pod kierunkiem prof. W. Orłowskiego stał się wzorem myślenia lekarskiego nie tylko dla asystentów bezpośrednio pracujących z Profesorem, ale i następnych pokoleń młodszych kolegów, starających się wzorować na Jego pracy.

Działalność usługowa i szkoleniowa dla lekarzy województwa warszawskiego, z chwilą włączenia w struktury CMKP została w Klinice Chorób Wewnętrznych rozszerzona o pracę dydaktyczną i naukową w zakresie chorób wewnętrznych, gospodarki wapniowo – fosforanowo – magnezowej i chorób metabolicznych kości, a Klinika Medycyny Rodzinnej przejęła szkolenie z chorób wewnętrznych dla lekarzy rodzinnych.

Od jesieni 2002 r. w Szpitalu im. Prof. W. Orłowskiego istnieje jedna Klinika Medycyny Rodzinnej i Chorób Wewnętrznych.

28 października 2015 r. Uchwałą Rady Naukowej CMKP nr 5104/2015 zmieniono nazwę Kliniki Medycyny Rodzinnej, Chorób Wewnętrznych i Chorób Metabolicznych Kości na Klinikę Geriatrii, Chorób Wewnętrznych i Chorób Metabolicznych Kości.

W kolejnych latach kierownikiem Kliniki był dr hab. Marek Tałałaj, a od 1 października 2021 prof. Piotr Jankowski.
Z powodu z obserwowanych zmian częstości występowania zagrożeń zdrowotnych polskiej populacji, szczególnie w populacji osób w wieku podeszłym w październiku 2021 r. uchwałą Rady Naukowej CMKP nazwę kliniki zmieniono na Klinikę Chorób Wewnętrznych i Gerontokardiologii. Wobec szybkiego rozwoju naukowego i organizacyjnego oraz wobec osiągnięć dydaktycznych w czerwcu 2022 r. Rada Naukowa CMKP zgodziła się przekształcić Klinikę w Katedrę i Klinikę Chorób Wewnętrznych i Gerontokardiologii.