Historia
Początki Szkoły Zdrowia Publicznego są nierozerwalnie związane z początkami Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Dzięki zaangażowaniu profesorów Bogusława Kożusznika i Edwarda Rużyłło w 1971 r. w ramach CMKP utworzono Studium Medycyny Społecznej , którego bazą była dotychczasowa Katedra i Zakład Organizacji Ochrony Zdrowia Studium Doskonalenia Lekarzy Akademii Medycznej w Warszawie.
Pierwszym kierownikiem Studium został kierownik Katedry Profesor Bogusław Kożusznik, który funkcję tę sprawował do 1977 roku. Początkowo Studium składało się z sześciu zakładów, a jego głównym zadaniem było kształcenie specjalistów II stopnia w dziedzinie organizacji ochrony zdrowia. Co roku specjalizację w tej dziedzinie uzyskiwało ok. 90 osób. Studium było jedynym miejscem w Polsce, prowadzącym szkolenie specjalizacyjne w tej dziedzinie. Studium było także głównym organizatorem i koordynatorem szkolenia kadr kierowniczych dla tworzonego zintegrowanego systemu opieki zdrowotnej. Ten polski model organizacji opieki zdrowotnej w powiecie był wskazywany przez Światową Organizację Zdrowia jako wzór do naśladowania dla innych krajów. W paradygmacie integracji opieki zdrowotnej szkolono przyszłych dyrektorów zespołów opieki zdrowotnej i wojewódzkich szpitali zespolonych w całej Polsce. Kształcenie kadry kierowniczej w Studium Medycyny Społecznej CMKP walnie przyczyniło się do sukcesu reformy integracyjnej z lat 70 – tych ubiegłego wieku.
W 1978 r. funkcję kierownika Studium objął Profesor Marek Sanecki. W 1984 r. dokonano zmiany struktury organizacyjnej – liczba zakładów została zwiększona do ośmiu, a zadania dydaktyczne zostały rozszerzone o kształcenie specjalistów I stopnia w dziedzinie medycyny społecznej. W tym kształcie Studium funkcjonowało do czasu przemian politycznych i społecznych przełomu lat 80. i 90. XX .
W 1991 r. kierownictwo placówki objął Profesor Andrzej Wojtczak. Doprowadził w roku 1996 do przekształcenia Studium Medycyny Społecznej w Szkołę Zdrowia Publicznego (SZP) – samodzielną jednostkę CMKP . Zmiana ta była wyrazem ówczesnego wzrostu zainteresowania zdrowiem publicznym w skali globalnej i powrotem do dobrej tradycji – nauki, sztuki i kształcenia na rzecz poprawy zdrowia zbiorowości. W rezultacie w latach 90. XX w. wprowadzono nowe treści i metody nauczania zdrowia publicznego, nastąpił rozwój jednostek organizacyjnych SZP zajmujących się m.in. prawem medycznym i bioetyką oraz zapoczątkowano aktywność SZP na arenie międzynarodowej.
W latach 1996-2003 funkcję Dyrektora SZP sprawował Profesor Jerzy Leowski. Był to czas ścisłej współpracy ze Światową Organizacją Zdrowia. Zagadnienia międzynarodowych problemów zdrowia były przedmiotem badań naukowych i stanowiły istotny element procesu dydaktycznego. Pracownicy SZP brali udział w licznych konferencjach międzynarodowych, grupach ekspertów ŚOZ, a także jako przedstawiciele Polski uczestniczyli w pracach Światowego Zgromadzenia Zdrowia. W tych latach powstał pierwszy program kształcenia w nowej specjalizacji – zdrowie publiczne. Opracowano też koncepcję jednolitego kursu ze zdrowia publicznego dla wszystkich specjalizujących się lekarzy.
W latach 2003-2011 Dyrektorem SZP był Profesor Janusz Opolski, z przerwą w 2005 r., kiedy funkcję Dyrektora pełniła Profesor Maria Miller. W tym czasie SZP rozpoczęła realizację projektu systemowego „Kształcenie w ramach procesu specjalizacji lekarzy deficytowych specjalności tj. onkologów, kariologów, lekarzy medycyny pracy” finansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W ramach tego programu w latach 2008-2015 SZP przeszkoliła 1163 lekarzy. Opracowano liczne publikacje dydaktyczne, dotyczące różnych zagadnień zdrowia publicznego, wydany został dwutomowy podręcznik „Zdrowie publiczne. Wybrane zagadnienia” oraz pierwszy podręcznik „Prawo medyczne”. W tych latach przeprowadzono, po raz pierwszy od powstania CMKP, gruntowny remont zajmowanego przez SZP budynku.
Od 2011 r. do 2018 r. Dyrektorem SZP była Profesor Dorota Cianciara. Od 2016 r. realizowany jest program szkolenia lekarzy ze środków Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój. Jest on współfinansowany przez UE z Europejskiego Funduszu Społecznego. Jego zakończenie przewidziane jest na 2023 r.
Od 2018 r. Dyrektorem – Dziekanem SZP, jest Profesor Jarosław Pinkas. Prodziekanami SZP są Profesor Janusz Ostrowski oraz Doktor Wojciech Stefan Zgliczyński. W 2020 r. władze SZP zostały powołane na kadencję 2020-2024. W związku z epidemią COVID-19 SZP zaoferowała specjalizującym się lekarzom możliwość uczestnictwa w kursach on-line, oferując w tej formule wszystkie prowadzone zajęcia.
Od początku swojej działalności Studium Medycyny Społecznej, a następnie Szkoła Zdrowia Publicznego, mieściły się przy ulicy Kleczewskiej 61/63 w Warszawie, w budynku zbudowanym po II wojnie światowej na fundamentach nieukończonego domu Zdobyczy Robotniczej. W budynku tym do końca lat 60. XX w. mieścił się komisariat policji.
Kolejnymi dyrektorami Studium, a następnie Szkoły byli:
- Bogusław Kożusznik (dyrektor w latach: 1971-1977)
- Marek Sanecki (1978-1991)
- Andrzej Wojtczak(1991-1996)
- Jerzy Leowski (1996-2003)
- Janusz Opolski (2003-2004 i 2005-2011)
- Maria Miller (2005)
- Dorota Cianciara (2011-2018)
- Obecnie dyrektorem Szkoły jest Jarosław Pinkas