Uznanie tytułu specjalisty w dziedzinie fizjoterapii uzyskanego za granicą za równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej

Zgodnie z art. 35 ustawy o zawodzie fizjoterapeuty (Dz.U. z 2019 r., poz. 952) Krajowa Izba Fizjoterapeutów  uznaje, na wniosek, uzyskany za granicą tytuł specjalisty w dziedzinie fizjoterapii za równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostały spełnione warunki:

  1. okres specjalizacji odbytej za granicą nie odbiega od okresu określonego w programie specjalizacji w dziedzinie fizjoterapii realizowanego w Rzeczypospolitej Polskiej;
  2. program specjalizacji w zakresie wymaganej wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych odpowiada w istotnych częściach programowi specjalizacji w dziedzinie fizjoterapii w Rzeczypospolitej Polskiej.

Osoba, która uzyskała za granicą tytuł specjalisty, występuje do KIF z wnioskiem, do którego dołącza, wraz z tłumaczeniem na język polski, dokumenty:

  1. oryginał dokumentu nadania tytułu specjalisty;
  2. dokument zawierający dane o miejscu odbycia specjalizacji i jej okresie oraz zrealizowanym programie;
  3. informacje o sposobie i trybie złożenia egzaminu końcowego lub innej formie potwierdzającej nabytą wiedzę i umiejętności praktyczne;
  4. zaświadczenia o miejscu, okresie i rodzaju czynności zawodowych wykonywanych po uzyskaniu tytułu specjalisty.

KIF uznaje albo odmawia uznania tytułu specjalisty w dziedzinie fizjoterapii, w drodze decyzji, na podstawie opinii sporządzonej przez dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego.

Opinia sporządzana jest na podstawie oceny merytorycznej wniosku, dokonanej przez zespół ekspertów, w skład którego wchodzą:

  1. konsultant krajowy w dziedzinie fizjoterapii albo w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w tej dziedzinie nie ma powołanego konsultanta krajowego;
  2. przedstawiciel stowarzyszenia będącego zgodnie z postanowieniami jego statutu towarzystwem naukowym o zasięgu krajowym, zrzeszającego specjalistów w dziedzinie fizjoterapii, który posiada tytuł specjalisty w tej dziedzinie albo dziedzinie pokrewnej;
  3. przedstawiciel KRF, który posiada tytuł specjalisty w dziedzinie fizjoterapii albo w dziedzinie pokrewnej;
  4. dwie osoby posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie fizjoterapii lub legitymujące się dorobkiem naukowym i zawodowym w tej dziedzinie zgłoszone przez konsultanta krajowego w dziedzinie fizjoterapii albo w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w tej dziedzinie nie ma powołanego konsultanta krajowego.

W wyniku dokonania oceny, zespół ekspertów może wnioskować o podjęcie jednej z następujących decyzji:

  1. uznanie tytułu specjalisty bez dodatkowych warunków;
  2. uznanie tytułu specjalisty po odbyciu stażu adaptacyjnego w jednostce szkolącej, którego zakres i program określi w indywidualnych przypadkach zespół ekspertów;
  3. uznanie tytułu specjalisty po złożeniu PESFZ;
  4. odmowę uznania tytułu specjalisty uzyskanego za granicą.

KIF uznaje albo odmawia uznania, w drodze decyzji, tytułu specjalisty uzyskanego przez fizjoterapeutę w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w Konfederacji Szwajcarskiej za równoważny z tytułem specjalisty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z zasadami określonymi w przepisach dotyczących zasad uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w Konfederacji Szwajcarskiej.